ΚΑΣΤΡΟΚΟΡΩΝΗΣ

Είναι κτισμένο πάνω σε χαμηλή χερσόνησο στην ομώνυμη πόλη της Κορώνης. Κτίστηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους, άγνωστο πότε ακριβώς, καταλαμβάνοντας την καίρια γεωγραφική θέση, όπου άλλοτε, σύμφωνα με τον Παυσανία, δέσποζε η πόλη της αρχαίας Ασίνης. Το κάστρο γνώρισε επάλληλες οικοδομικές φάσεις κατά την Α΄ Ενετοκρατία (13ος – 15ος αι.) με την προσθήκη ενός μεγάλου περιβόλου στα ανατολικά, ισχυρών τειχών και διπλού ημικυκλικού προμαχώνα στη βορειοανατολική γωνία, για προστασία από την πλευρά της θάλασσας. Στην Α΄ Τουρκοκρατία (1500-1685) η οχύρωση του κάστρου ενισχύθηκε στη νοτιοανατολική πλευρά με μία δεύτερη γραμμή άμυνας και την προσθήκη δύο κυκλικών προμαχώνων στα άκρα της. Στη δυτικότερη άκρη του κάστρου κτίστηκε από τους Ενετούς (1463) ένας προμαχώνας που γνώρισε επάλληλες οικοδομικές φάσεις με τελευταία αυτήν στη Β΄ Ενετοκρατία (1685-1715). Σήμερα διατηρείται ένα μόνο τμήμα του. Στο εσωτερικό του κάστρου δεσπόζουν τα ερείπια μιας παλαιοχριστιανικής τρίκλιτης βασιλικής του ναού της Αγίας Σοφίας (ίσως του 7ου αι. με μεταγενέστερες φάσεις). Πλησίον, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Χαράλαμπου που αρχικά κτίστηκε ως καθολική εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ρόκκο, στη συνέχεια μετατράπηκε σε οθωμανικό τέμενος και αργότερα, στους νεότερους χρόνους, σε ορθόδοξο ναό. Το δυτικό περίβολο του κάστρου καταλαμβάνει η γνωστή Μονή του Τιμίου Προδρόμου, παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι των αρχών του 20ου αιώνα.

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά κάστρα του ελλαδικού χώρου, στα νοτιοανατολικά παράλια του νομού Μεσσηνίας. Έχει κτισθεί σε μία καίρια γεωγραφική θέση, όπου άλλοτε δέσποζε η πόλη της αρχαίας Ασίνης. Η πολύπαθη ιστορία του κάστρου, αρχαία, βυζαντινή, ενετική και οθωμανική, αποτυπώνεται στα τείχη του. Το 1828 παραδόθηκε στο γαλλικό εκστρατευτικό σώμα του στρατηγού Maison και στη συνέχεια παραχωρήθηκε από τους Γάλλους στον Νικήτα Σταματελόπουλο (Νικηταρά), πρώτο φρούραρχο της απελευθερωμένης Κορώνης.

Μαζί με τη Μεθώνη, τα δύο λιμάνια είναι γνωστά ως οι «δύο οφθαλμοί» της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Στο κάστρο υλοποιήθηκαν (2015) εκτεταμένες εργασίες στερέωσης των πρανών και του νότιου τείχους.